Vergoedingen zorgen voor problemen vrijwilligers met Belastingdienst

De Belastingdienst heeft grenzen aan bedragen die vrijwilligers mogen ontvangen. Er is een verschil tussen een 'vrijwilligersvergoeding' en een 'onkostenvergoeding'. Tegenover de laatste vergoeding moeten kosten staan die iemand echt heeft gemaakt. De eerste vergoeding dekt de tijd en moeite die vrijwilligers investeren.
Aan losse onkostenvergoedingen (zonder dat iemand een vrijwilligersvergoeding krijgt) zitten geen grenzen, aan vrijwilligersvergoedingen wel. Ook vrijwilligersvergoedingen samen met onkostenvergoedingen heeft een maximum. Dat is al ingewikkeld, maar de grensbedragen zijn nog veel lastiger: 5 euro per uur, 180 euro per maand en 1800 euro per jaar. 
Het Nibud heeft berekend dat iemand met een bijstandsuitkering die 1 euro te veel aan een vrijwilligersvergoeding ontvangt -  eventueel samen met een onkostenvergoeding - het maximum bedrag plus die ene euro moet terugbetalen. Dat is een jaar lang 150 euro per maand. Het (onbedoeld) overschrijden van de maximum bedragen heeft ook grote gevolgen voor toeslagen en de kwijtschelding van lokale belastingen.

LCR-voorzitter Fatma Koşer Kaya hierover: 'Wij snappen niet dat de regels van de Belastingdienst zo ingewikkeld zijn dat vrijwilligers hierdoor in de problemen komen. Het kan echt veel simpeler. Maak één maximum bedrag per jaar. Wie bijvoorbeeld 100 euro meer krijgt, betaalt alleen dáár extra belasting over. Het is helemaal vreemd dat onkostenvergoedingen ook nog worden meegeteld. Dan ben je toch mensen aan het benadelen die moeten reizen om hun vrijwilligerswerk te doen?'
De afgelopen jaren heeft de LCR veel mensen in de problemen zien komen. Zij hebben een uitkering (bijstand, WW, WAO of WIA) en willen iets bijdragen aan de samenleving. 'Vaak zetten zij zich voor meerdere organisaties in', zegt Koşer Kaya. 'Sommige mensen geven les over hun aandoening of leven met een uitkering. Anderen zitten regelmatig bij ministeries om ervaringen te delen. En weer anderen draaien mee in belangenorganisaties. Ik denk ook aan jongeren die training geven binnen sportclubs of scheidsrechter zijn. Dat wil je toch behouden?'

De ingewikkelde regels zorgen bij veel mensen voor stress. De LCR heeft al gezien dat enkele eigen raadsleden die hun werk vrijwillig doen, zijn gestopt. Ze willen geen risico's lopen. Koşer Kaya: 'Dat is om financiële redenen. Je ziet dat mensen ook echt worden geraakt. Ze deden iets waarvoor ze werden gewaardeerd. Dat valt weg en dat kan nooit de bedoeling zijn geweest van zo'n regeling.'